Drewniane kościoły na Kurpiach - Dąbrówka
Kościół pw. św. Anny z 1798 r., zbudowany na planie krzyża, przeniesiony do Dąbrówki z Kadzidła
Kościół parafialny pw. Św. Anny w Dąbrówce pochodzi z 1798r. Pierwotnie został wybudowany w Kadzidle, następnie przeniesiony do Dąbrówki w wyniku usilnych starań mieszkańców u władz carskich. Kościół jest budowlą orientowaną, o konstrukcji zrębowej, oszalowaną od zewnątrz. Jest on zbudowany na planie krzyża, nawa na planie prostokąta. Ramiona transeptu (poprzecznej nawy przylegającej do prezbiterium) zamknięte są trójbocznie, podobnie jak prezbiterium. Nawa jest wyraźnie szersza niż prezbiterium, w związku z czym każda z części budowli pokryta jest oddzielnym dachem. Dachy są dwuspadowe, nad prezbiterium i zakończeniami transeptu przechodzące w trójpołaciowe, wykonane z blachy. Front budowli stanowią dwie wieże zbudowane na planie kwadratu zwieńczone arkadowymi dwukondygnacyjnymi wieżyczkami pokrytymi kopulastymi chełmami wykonanymi z blachy, również na planie kwadratu, ale o krótszym boku. Ograniczają one trójkątny portal, w którego szczycie umieszczona jest figura Chrystusa Ukrzyżowanego. Stropy wewnątrz świątyni są płaskie, z wyraźnymi fasetami czyli uwypukleniami oddzielającymi strop od ścian. Są bogato zdobione malowidłami ludowymi. Wyposażenie wnętrza kościoła nosi cechy późnobarokowe. Przepięknie i bogato zdobiony ołtarz główny wsparty jest na czterech pionowo żłobionych, pozłacanych kolumnach, z których szczytów spływają ku dołowi girlandy pozłacanych, stylizowanych liści. W transeptach znajdują się ołtarze boczne, również wsparte na czterech kolumnach ozdobionych analogicznymi motywami roślinnymi co ołtarz główny, lecz nieco skromniejsze, w naturalnym kolorze drewna. Prawy poświęcony jest Matce Boskiej Nieustającej Pomocy, drugi – Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Wszystkie ołtarze są dwukondygnacyjne, zwieńczone malowidłami przedstawiającymi postaci świętych.