Zwyczaje związane z zakończeniem żniw - "równianka" czyli wieniec
„Równianka” wyrabiana była z najpiękniejszych kłosów, wybranych przez dziewczęta ze snopków.
„Równianka” (czyli wieniec) wyrabiana była z najpiękniejszych kłosów, wybranych przez dziewczęta ze snopków. Ściągnięte w pęczek źdźbła przewiązywano tuż pod kłosami nitką lub wstążką, słomki równiuteńko przycinano i oczyszczano z wszelkich chwastów, a następnie pleciono z nich warkocz na trzy sploty. Całość zdobiono bogato kwiatami i kolorowymi wstążkami i bibułkami. W wieńcu lub „równiance” było zwykle 12 kłosów, które miały symbolizować dostatek chleba przez wszystkie 12 miesięcy w roku lub 12 apostołów.