Bolesław II – pierwszy gospodarz grodu warszawskiego - czasy Władysława Łokietka
Bolesław II był młodszym synem Siemowita II i Perejesławy, bratem Konrada uwięzionego po napadzie Litwinów i Jadźwingów na zamek w Jazdowie. Konrad został potem uwolniony za znacznym okupem. Bracia podzielili schedę po ojcu pomiędzy siebie i przez czas jakiś Mazowsze było podzielone na dwa księstwa. Czasy, w których przyszło mu żyć były niezwykle dynamiczne. Na scenie politycznej pojawiły się takie postacie jak Władysław Łokietek – książę brzesko-kujawski, Henryk Probus – książę wrocławski, Przemysł II – książę wielkopolski. Wszyscy czterej panowie pretendowali do władzy nad księstwem małopolskim, co dawało szerokie wpływy polityczne na całych ziemiach polskich. Skąd wzięła się taka idea? Otóż we wrześniu 1288 r. zmarł bezpotomnie władca księstwa krakowskiego i sandomierskiego – Leszek Czarny. Biskup krakowski Paweł z Przemankowa i kasztelan krakowski Sułek ze starożytnego rodu Toporów przywołali na stolec książęcy Bolesława Płockiego. Jednak pretensje do tegoż zgłosił Henryk IV Probus. Mimo to sytuacja była korzystna dla Bolesława – zawarł sojusz z Łokietkiem i pod koniec lutego 1289 r. rozbił wojska Probusa pod Siewierzem. Niestety mieszczanie krakowscy niechętni możnowładcom wydali Wawel Henrykowi IV. Po nieudanej próbie odbicia zamku przez Bolesława oraz rezygnacji z księstwa sandomierskiego na rzecz brata w zamian za pomoc, również możnowładcy małopolscy masowo zaczęli przechodzić na stronę Probusa. W efekcie tych wydarzeń Bolesław wycofał się na Mazowsze, a wszelkie swoje prawa do Małopolski scedował na Władysława Łokietka. W 1291 r. Bolesław ożenił się z córką Wacława II – króla Czech. Było to małżeństwo typowo polityczne, mające zabezpieczyć go przed ewentualnymi roszczeniami władcy czeskiego, który w międzyczasie zajął Kraków. Małżeństwo to miało wzmocnić pozycję naszego księcia, nie zawahał się więc przed porzuceniem niedawnego sojusznika – Łokietka, gdy ten wszedł w spór o tron krakowski z Wacławem, co doprowadziło do oblężenia Sieradza. Książę Bolesław nie był specjalnie wiernym człowiekiem. Kiedy w 1294 r. bezpotomnie zmarł jego brat Konrad, co pozwoliło mu na przejęcie władzy nad całym Mazowszem, zerwał sojusz z Wacławem, odesłał żonę do Czech i powrócił do Władysława Łokietka. Chwiejność charakteru wykazał jeszcze jeden raz. W 1295 r. prawdopodobnie uznał koronację księcia wielkopolskiego Przemysła II na króla Polski, a w następnym roku, po porażce Przemysła w rozgrywce z Łokietkiem poparł tego ostatniego. Zerwanie stosunków z Czeczami spowodowało odwetową wyprawę Wacława na Mazowsze w 1300 r. Nie spowodowała ona jednak większych strat poza zniszczeniem dotychczasowej stolicy księstwa, którą był Płock. Starzejący się książę nie miał już energii do prowadzenia dalszych rozgrywek politycznych. Porzucił Płock i osiadł w Warszawie przyczyniając się tym samym do jej rozwoju. Najprawdopodobnej był pierwszym gospodarzem grodu warszawskiego.